نسخه چاپي
ارسال به دوستان
دوران دفاع مقدس و بسیج همه قدرتهای بزرگ استکباری برای به زانو درآوردن
ملت ایران تجربه ای بود تا با پایمردی و ایستادگی در برابر زیاده خواهی و
تجاوزگری بیگانگان و عوامل آنها مقاومت کرده و سرانجام با سرافرازی این
نبرد نابرابر را به پایان برسانند. مسئولان ارشد در کشور ما با همین شناخت
و تجربه وقتی که مردم و دولت سوریه مورد تاخت و تاز استکبار و عوامل
منطقه ای آن قرار گرفت در حالی که به دلیل شدت و گستردگی جبهه متخاصم امیدی
برای بقای دولت قانونی این کشور نبود و سران دولت های متخاصم منطقه اقدام
به تعیین روز شمار برای سقوط دولت سوریه نمودند با حمایت علنی از دولت
سوریه به نوعی باعث بازیابی اعتماد به نفس دولت و ارتش این کشور شدند تا با
مقاومت و اقدامات مختلف برای حفظ حاکمیت این دولت بکوشند. هر چند به
دلایلی که در این فرصت مجالی به پرداختن آنها نیست، این روند با تاخیر و
وقفه صورت پذیرفت اما به اذعان دوست و دشمن در صورت عدم حمایت ایران اثری
از دولت مستقر سوریه باقی نمی ماند تا جایی که برخی مرعوبین در ایران نیز
با ژست حمایت از منافع ملی سعی در القای کنار آمدن ایران با متجاوزان به
سوریه برآمدند تا به زعم آنها ایران در سوریه پس از اسد هم جایگاهی داشته
باشد.
حمایت بی دریغ ایران اسلامی از جبهه مقاومت هر چند در بردارنده هزینه های
مادی ومعنوی بوده و هست اما تدبیر و شجاعت ایران در ورود متهورانه به این
میدان باعث ناکامی دشمنان در دستیابی به اهداف خطرناک و در نهایت ضد ایرانی
آنها شده است. تغییرات میدانی و ورود روسیه به عنوان یکی از قدرتهای تاثیر
گذار جهانی در عرصه نبرد هوایی آثار مشهودی در تغییر معادلات نظامی و زمین
گیر شدن گروه های تروریستی در سوریه داشته است که محل تردید هم نمی باشد.
نکته مهم و قابل تامل در این معادله این است که دولتمردان و فعالین نظامی
و سیاسی کشور باید با لحاظ کردن برنامه های راهبردی ایران در منطقه مراقبت
های لازم را داشته باشند تا دستیابی به اهداف مقاومت در بیشترین سطح و حجم
امکان پذیر باشد. دولت عملگرای روسیه در چارچوب معیارها و منافع خود در
این عرصه ورود کرده است اما حافظه تاریخی ملت ایران در زمینه برخی از
سیاستهای کرملین نباید نادیده گرفته شود و بیش از چهار سال تلاش همه جانبه
ایران و گروه های متحد عضو مقاومت به نام پوتین و تجهیزات نظامی او رقم
بخورد. همکاری تاکتیکی روسیه و نابودی پایگاه های داعش و سایر تروریستها در
داخل خاک سوریه اقدامی است که همراستا با برنامه های راهبردی جمهوری
اسلامی ایران است اما بدون شک اهداف دراز مدت و منافع این دو کشور در
سوریه الزاما یکی نخواهد بود . برخی اشتراکات مسلکی میان دولت سوریه با
مقام های روسی پیش زمینه ای برای همگرایی بیشتر این دو کشور در شرایط غیر
بحرانی است که از دید مقام های عالی رتبه کشور دور نیست اما برخی تجربیات
نظیر بوسنی و هرزه گوین دلیل خوبی است که برای فعالیت های برون مرزی دقت
نظر بیشتری داشته باشیم. خون شهدایی نظیر حسین همدانی و دیگر مجاهدانی که
در سوریه به زمین ریخته شده است ضامن حصول به اهداف نظام جمهوری اسلامی و
تقویت جبهه مقاومت در برابر اشغالگران صهیونیست و حکام مرتجع و وابسته عرب
است بنابراین مراقب باشیم تا تلاش و توانی که ایران در این عرصه انجام داده
و به کار بسته است تحت الشعاع حضور هیچ قدرت دیگری قرار نگیرد.
