پایگاه خبری تحلیلی صبح تهران | sobheterhan.com

 ورزش سه: همواره مدافعان کناری در فوتبال روز دنیا جزو مهره‌های تاثیرگذار و کلیدی در تاکتیک‌های مدرن قلمداد می‌شوند از همین رو مربیان دوست دارند مدافعانی داشته باشند که تمامی قابلیت‌های لازم برای برآورده کردن خواسته‌های آنها را داشته باشد. نکته‌ای که در فوتبال ایران به خصوص در یک دهه گذشته کمترین توجه به آن شد تا یکی یکی پیدا کردن مدافعان کناری و کلاسیک در چپ و راست به بحرانی برای اهالی فوتبال و مربیان تبدیل شود. تا یک سال پیش بحران در جناح چپ جدی‌تر از جناح راست  بود اما حالا می‌بینیم که این بحران کوچ کرده و به جناح راست هم رسیده است. تنها کافی است به تصمیماتی که در تیم‌های ملی و باشگاهی برای مقابله با این بحران گرفته شده نگاهی داشته باشیم تا به واقعیت‌های موجود و تلخ پی ببریم.

تیم ملی بزرگسالان

در جام جهانی 2014 کارلوس کی روش این بحران را با تغییر پست پژمان منتظری پشت سر گذاشت. مربی پرتغالی که پیش بینی می‌شد در این پست از خسرو حیدری سود ببرد وقتی دید ملی پوش استقلال دیگر توان و دوندگی دوران جوانی را ندارد برای بالا بردن قدرت تدافعی تیم ملی مقابل رقبای قدرتمند تصمیم گرفت از پژمان منتظری در پست دفاع راست سود ببرد، تغییری که به خاطر توانایی فنی بالای مدافع اهوازی ایران جواب داد. البته منتظری ذاتاً یک دفاع وسط است و علاقه زیادی هم به حضور در این پست ندارد اما حضور فوق العاده او در جام جهانی در دیگر تورنمنت‌ها تکرار نشد اگرچه منتظری قبل از جام ملت‌ها مصدوم شد تا نوبت به وریا غفوری برسد.

تیم امید

محمد خاکپور هم برای رقابت‌های قهرمانی زیر 23 سال آسیا و انتخابی المپیک این بحران را به صورت جدی لمس کرد و بالاجبار از بازیکنان غیر تخصصی برای پر کردن مدافع راست سود برد. علی عبدا.. زاده که در صنعت نفت بیشتر مدافع میانی بود در دوحه مدافع راست امیدها شد و نتوانست انتظارات را برآورده کند. در کنار او محمدحسین کنعانی که در ملوان و تیم ملی بزرگسالان دفاع وسط بازی می‌کرد هم در یک بازی دفاع راست شد و با ضعف‌ها و ناآشنایی او در این پست غیر تخصصی بود که ایران بازی کلیدی را به قطر باخت و مسیر دشواری را در پیش گرفت.



با وجود حضور خوب میلاد فخرالدینی  ،  وقتی در استقلال صدرنشین  در چند بازی خرسند نیا دفاع راست می‌شود یا هرایر مگویان کاملاً نشان می‌دهد که ما با کمبود مدافع راست کلاسیک مواجه هستیم. در ذوب آهن بازیکنی لبنانی به نام علی حمام که پست تخصصی‌اش دفاع میانی است نقش دفاع راست را بازی می‌کند. در صبای قم علی دایی از مسعود حق جو و سامان آقازمانی به صورت متناوب در این پست سود برده و سایپا هم روزبه شاه‌علیدوست هافبک دفاعی را در این پست دارد.

وریا، رضاییان و ماهینی

در روزهایی که فوتبال ایران تشنه داشتن یک مدافع راست کلاسیک و بلند قامت است تنها گزینه‌های موجود در فهرست مربیان تیم ملی وریا غفوری و رامین رضاییان هستند که هم از سن و سال مناسبی بهره می‌برند هم توانایی فنی خوبی در این پست دارند. وریا بعد از مدت‌ها مصدومیت امیدوار است دوباره با پیراهن سپاهان به اوج برسد و رامین هم همچنان یکی از مهره‌های کلیدی در تیم برانکو محسوب می‌شود که بسیاری از حملات تیمش را پایه ریزی می‌کند. البته حسین ماهینی هم گزینه مناسبی برای تیم ملی است اما او مثل همه سربازها فعلاً حق بازی در جمع یاران کی روش را ندارد.

تراکتور یک استثنا

باشگاه تراکتور سازی سه دفاع راست نامدار را در جمع خود دارد. محمد ایرانپوریان، علی حمودی و یان رامزی. این تیم در بین همه باشگاهها یک استثناست.

استعداد داریم؛ اعتماد نداریم

شاید خیلی‌ها از بازیکنانی همچون مهدی شیری، یوسف وکیا، دانیال ماهینی، صائب محبی، محمد روشندل و ... به عنوان استعدادهای موجود فوتبال ایران در این پست نام ببرند اما این جوانان نیاز به اعتماد از سوی مربیان و باشگاه‌ها دارند که تعدادی از آنها با خوش شانسی این اعتماد را یافته و  در ترکیب تیم‌های شان درخشش خوبی داشته‌اند؛ درخششی که در دور دوم رقابت‌های مقدماتی جام جهانی مایه دلگرمی کادرفنی خواهد بود.