پایگاه خبری تحلیلی صبح تهران | sobheterhan.com

سرویس سیاسی فردا؛ در حالی که اغلب رسانه‌های داخلی به ‌دلیل بی‌رغبتی مخاطبان به مطالعه‌ی روزنامه‌ها با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کنند اما یک روزنامه اصلاح‌طلب به گونه‌ای مشکوک از تبلیغات گران‌قیمت شرکت‌های ساعت‌سازی معروف جهان بهره‌مند است.

سال گذشته بود که مدیر کل دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از کاهش 80 درصدی تیراژ مطبوعات خبر داده بود. حال سوال اینجاست در حالی که رغبت عمومی نسبت به مطبوعات تا این میزان پایین است چطور یک روزنامه می‌تواند قراردادهای متعددی را برای گرفتن تبلیغ چندین برند مطرح ساعت منعقد کند.

تبلیغات انواع برند ساعت در روزنامه‌ی شرق آنقدر متنوع و گسترده است که نمی‌توان آن را صرفا یک اتفاق دانست. برندهای گرانقیمت ساعت از کارتیه و امگا گرفته تا رولکس و لونژین هفته‌ای چندین نوبت تبلیغ در این روزنامه دارند.

حجم این تبلیغات تا حدی بالاست که نیم صفحه پایینی صفحه سوم روزنامه شرق به پاتوق برندهای معروف ساعت شهرت پیدا کرده است و گاه‌گداری نیز تمام این صفحه به تبلیغ یک برند خاص اختصاص پیدا می‌کند.

شاید در نگاه اول تبلیغات در این روزنامه هیچ ایرادی نداشته باشد اما اینکه چطور تمام برندهای مطرح ساعت با این روزنامه نه‌چندان پرتیراژ قرارداد می‌بندند از دو حالت خارج نیست. اول اینکه احتمالا شرق در قبال دریافت این قبیل تبلیغات گرانقیمت خدمات خاصی را به صاحبان و سهامداران فوق میلیاردر این شرکت‌ها ارائه می‌کند و یا اینکه یک لابی قدرتمند از این طریق بودجه روزنامه را در جهت اهدافی خاص تامین می‌نماید.

حداقل قیمت تبلیغ نیم صفحه یک روزنامه با تیراژ متوسط چند ده میلیون تومان است و با احتساب تبلیغات دائمی برندهای ساعت مشهور در شرق می‌توان حداقل درآمدی صدها میلیونی را به صورت هفتگی برای روزنامه مذکور متصور شد. رانت اختصاصی و خاصی که به غیر از شرق در اختیار هیچ یک از رسانه‌های کشور قرار ندارد.

حال با این درآمد اختصاصی می‌توان حدس زد که ساز ناکوک شرق در فضای رسانه‌ای کشور و تلاش این روزنامه برای اختلاف‌افکنی در داخل کشور منافع چه کسانی را تامین می‌کند.

پیش از این نیز رسانه‌ها برخی دیگر از روزنامه‌های اصلاح‌طلب از جمله آرمان را دارای رانت اختصاصی از سوی یک خانواده خاص و صاحب نفوذ معرفی می‌کردند.

به نظر می‌رسد که رسانه‌های اصلاحات با قلم فروشی برای لابی‌های قدرت صرفا به بنگاه اقتصادی بدل شده‌اند و اخبار درج شده در این رسانه‌ها انگیزه‌های گروه‌های اقلیت در رسانه‌ها تامین می‌کند.