پایگاه خبری تحلیلی صبح تهران | sobheterhan.com

سال 93 رو به پایان است و نرم نرمک صدای پای بهار و سال 94 به گوش می رسد،موضوع هسته ای و مذاکرات پیرامون آن در سال 93، همچون سال های اخیر مهمترین و پر چالش ترین مسئله سیاست خارجی کشورمان بود که انرژی فوق العاده ای را از مسئولین مربوطه گرفته وسرانجام این ماجرای پرتنش  دلمشغولی های فراوانی را نیز برای مردم فراهم کرده است، اما در بعد داخلی اقتصاد همچون سال های گذشته دغدغه اصلی مردم و مسئولین بوده است. نام گذاری سال ها توسط رهبر معظم انقلاب  مدظله العالی در ده سال گذشته نیز نشان از آن دارد که اقتصاد حرف اول و آخر کشور را می زند.ایشان در این نام گذاری ها  مهمترین مسئله کشور را حل مشکلات اقتصادی دانسته و همواره مسئولین و مردم را به عزم جدی برای سرو سامان دادن به وضعیت اقتصادی فراخوانده اند.این شعارها و نام گذاری ها گرچه با عبارات متنوع و مختلفی بوده اما همه یک موضوع را نشانه رفته اند و آن هم چاره اندیشی برای حل مشکلات اقتصادی کشور بوده  است که ایشان به درستی و کارشناسانه درد جامعه را تشخیص وهمواره  خواستار درمان آن  شده اند.از درد گفتیم ! بدون تعارف اقتصاد کشور با همه تلاش ها، برنامه ریزی ها و دلسوزی های مسئولین، بیماری است که با دردهای مختلفی دست به گریبان است.نگارنده نمی داند و نمی تواند حدس بزند که رهبر معظم انقلاب سال 94 را با چه شعاری آغاز و نامگذاری خواهند فرمود اما این را می توان گفت که علی رغم همه تلاش ها، برنامه ریزی ها  و تحمل فشارها، هنوز اقتصاد مسئله و اولویت اول کشور و مردم خواهد بود. یکی از بیماری هایی که از سال های گذشته گریبان گیر اقتصاد کشور بوده و طی سال های اخیر( به دلایل مختلفی که این مجال جای بحث آن نیست) حاد و حادتر شده پدیده مخرب، خانمان سوز و بنیان برانداز قاچاق است! رهبر معظم انقلاب اسلامی  در دو دیدار به فاصله اندکی در دیدار مردم تبریز و جمعی از مهندسین به مناسبت روز مهندس به این موضوع پرداخته  و با اشاره به آمار اعلام شده حجم قاچاق، با عباراتی منحصر به فرد نگرانی خود را بصورت علنی اعلام نمودند. آنجه موجبات نگرانی مقام معظم رهبری( مدظله العالی) را فراهم نموده اعلام  آمار حجم  سالانه قاچاق در کشور است. آری بر اساس آمارهای اعلام شده توسط مسئولین ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالاو ارز  ، حجم قاچاق در سال 92  حدود 25 میلیارد دلار تخمین زده شده است.همان گونه که متولیان امر مبارزه با قاچاق کالا نیز معتقدند، پرواضح است که آمار اعلام شده همه حجم قاچاق در کشور نیست و چه بسا که آمارها از این هم فراتر باشد ! چرا که اساسا آمار می بایست بر پایه ثبت و ضبط  و ورود و خروج کالا صورت گیرد  و از آنجا که قاچاق محصول فعالیت های اقتصادی غیر رسمی،غیر قانونی و زیر زمینی و به اصطلاح رایج  این روزها حاصل اقتصاد پنهان است و قاچاق چیان نیمه محترم نیز!، آماری از فعالیت های غیر رسمی و غیر قانونی خود نمی دهند بنا براین  نمی توان به  آمار قریب به یقینی دست پیدا کرد ! حال اگر همین آمار را هم مبنا قرار دهیم بر اساس فرموده مقام معظم رهبری مدظله العالی این میزان حجم قاچاق عجیب و غریب بوده و نشان از رسوخ این پدیده مخرب در اقتصاد ملی دارد.نکته اساسی این که علی رغم تلاش همه مسئولان و دستگاه های مختلف متولی امر مبارزه با قاچاق کالا ،گویا سیاست ها و برنامه های اعمال شده برای کنترل و کاهش قاچاق طی سال های گذشته چندان موفقیت آمیز نبوده و در سال های گذشته تا سال 92 همه ساله  حجم قاچاق افزایش داشته است.....( البته مسئولین ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز معتقدند با اقدامات زیربنایی و اصلاحی و تشدید اقدامات مقابله ای شاهد کاهش حجم قاچاق در سال 93 نسبت به 92 خواهیم بود) . امروز شاید بتوان مدعی شد موضوع قاچاق به یک بحران برای اقتصاد کشور تبدیل شده  و این بحران  در صورت تداوم دامنگیر همه بخش های کشور اعم از اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و حتی سیاسی خواهد شد! بدون شک قاچاق علاوه بر تاثیرات مخرب اقتصادی که تولید کشور را فلج و مختل خواهد کرد، تغیر فرهنگ را نیز در پی خواهد داشت و چه بسا موجبات بروز   بحران های اجتماعی از جمله بیکاری افسار گسیخته و پیامدهای غیرقابل پیش بینی آن را نیز فراهم آورد! رابطه بین افزایش حجم قاچاق و رشد نرخ بیکاری در جامعه امری بدیهی و غیر قابل انکار است! رابطه بین قاچاق کالا و تعطیلی کارخانه ها و کاهش تولید با حداقل ظرفیت، نیاز به استدلال ندارد! رابطه معنا دار قاچاق و افزایش آمار بیکاری و روی آوری برخی از آنان به قاچاق،یک دور تسلسل هشدار دهنده است که  باید هر ایرانی وطن دوست را به خود آورد! هرکس با هر عقیده ، دین و مذهب اگر به بلندای نام ایران می اندیشد باید آستین همت را بالا بزند! و سهم خود را در این امر مهم و حیاتی برای اقتصاد کشورایفا کند! در این شرایط و اوضاع اقتصادی، دیگر مبارزه با قاچاق کالا ،  تلاش برای مهار و کاهش آن، نه تنها وظیفه مسئولین و دستگاه های مختلف، و نه تنها نیازمند آسیب شناسی برنامه ها و سیاست های نه چندان موفق گذشته و اصلاح روش های مبارزه و برخورد با علل به جای معلول است ! بلکه حل این مشکل نیازمند بسیج همه اراده ها و عزمی همگانی ا ست! برای حل  موضوع قاچاق کالا و تاثیرات مخرب و بنیان برانداز آن بیش و پیش از آن که دستگاه ها ی متولی امر مبارزه مسئول باشند، این امر نیازمند غیرت ملی برای نه گفتن به کالای قاچاق  توسط تک تک آحاد جامعه است! فرد فرد جامعه ایرانی اگر نگران اشتغال جوانان نسل حاضر و نسل آینده است باید بداند که رونق تولید و ایجاد فرصت های شغلی ، در گرو تصمیم درست امروز اوست! باید  تمام قد بایستد و به کالای قاچاق نه بگوید! البته لازمه نه گفتن مردم به کالای قاچاق،  تدبیر مسولین برای قابل شناسایی بودن کالای قاچاق از غیر آن را طلب می کند ،  و همزمان تولید کنندگان داخلی نیز می بایست برای افزایش کیفیت محصولات تولیدی و قابل رقابت بودن آنها با کالای خارجی تلاش کنند.

این جا ایران است! ما در بسیاری از فن آوریهای پیشرفته جهانی از جمله هسته ای، نانو و هوافضا و ....توانسته ایم جهان را به حیرت واداریم! چگونه باور کردنی است که در تولید محصولات روزمره مصرفی هموطنانمان  نتوانیم با افزایش کیفیت محصولات تولیدی در بازار با کالای قاچاق رقابت کنیم!؟ تا همه، با صدای بلندتر و اعتماد به نفس بیشتری بگوییم : ایرانی! کالای ایرانی بخر ! بیاییم سال 94 را با نه گفتن به کالاهای خارجی بویژه کالاهای که از مبادی غیر رسمی  و به صورت قاچاق وارد کشور می شوند  و لبخند به کالای ایرانی آغاز کنیم !ما می توانیم اگر خود را باور داشته باشیم ! ما راه را بر روی دشمن در هر میدانی بسته ایم !نگذاریم در میدان اقتصاد پایمان  بلنگد!  ما می توانیم، اگر همه بخواهیم! خلاصه کلام این که مبارزه با قاچاق کالا داری سه ظلع است که هر سه به جای خود مهم و تاثیر گذارند!،

اول مسولین (برای سیاست گذاری و برنامه ریز ی های اصولی)

دوم  تولیدکنندگان( برای افزایش کیفیت محصولات تولیدی )

سوم  و از همه مهمتر و نقش آفرین تر مردم( برای دست رد زدن به سینه کالای قاچاق!)