كدخبر: ۲۵۶۵۱
تاريخ انتشار: ۰۱ مهر ۱۳۹۳ - ۱۶:۲۱
نسخه چاپي
ارسال به دوستانبشری خلیلیان
سال ۱۹۵۱ دهلی نو ..شروع رویدادی ورزشی در قاره ی کهن و...اکنون سال ۲۰۱۴ اینچوان کره جنوبی ..در استانه ی گشودن دروازه ای دیگر در مقابل دیدگان ورزشکاران و ورزش دوستان در قاره ی اسیا...
صد البته که چنین رویدادی در زبان گفتار و نوشتار، جلوه ای اسیایی دارد اما در مقابل دیدگان ورزش دوستان مشتاق مرزها را در هم می‌شکند و با عبور از دریاها، جنگل ها و صحراها جهان را تحت شعاع خود قرار می دهد. جهانی که روی کاغذ واحد اندازه گیری کیلومتر را یدک می کشد، در قلب ادمیانش پیوندی ساخته است بس نزدیک و عمیق ...
حلقه هایی به نام عشق عشقی که باعث می شود بدون توجه به رنگ، بی هیچ درنگی نسیم و خنکای افتخار را از سویی به سوی دیگر ببرد! در این میان بی شک حس حضور و جاذبه ی دیدگان همین جهانیان است که گاه با چشم و گاه با لنز دوربین ها، ورزشکار را زیر نظر می گیرد... ورزشکاری که چهار سال تمام سختی ها، کمبودها و موانع را تحمل می کند و لحظه ای دست از ممارستش بر نمی دارد. او به چنین لحظه ای فکر می کند ...لحظه ی دیده شدن ..لحظه ای که اسم کوچکش را همگان زیر لب زمزمه کنند و بگویند نام کشورش چیست؟! این زمان همان لحظه ای که او نام سرزمینش را با صدای بلند هجی می کند... و حالا او فراموش کرده است تمام سختی ها و رنج ها را که تا قبل از شروع مسابقه اش او را سخت در خودش فرو برده بود ...ناگهان صدایی در گوشش زنگ می زند..صدای کف زدن های متوالی از جانب کسانی که هم او را در لحظه لحظه های تمرین هایش حمایت کردند و هم عاشقانی که در سراسر لحظات رقابتش با دعا و چشمانی که از نور امید برق میزد به سوی پیروزی هدایتش می کردند! برای دقایقی چشمهایش را می بندد و کلماتی را زیر لب نجوا می کند... قطرات اشک صورتش را خیس کرده است ..در بینابین همین لحظات است که گرمای دستانی را دور گردنش حس می کند ..چشمهایش را باز می کند و این لحظه ماندگار می شود. لحظه ی اویختن مدال طلا با طعم شیرین غرور و غیرت وصف ناشدنی با جلوه ای اسیایی و تمام این ثانیه ها و دقایق ثبت و ضبط می شود و موج پرتلاطم هراس ها و تشویش ها اینک در ساحل اطمینان و یقین ارام می گیرد. آرامشی که انقدر دل پذیر و خوشایند است که تا مدت ها و شاید سال ها خبرنگاران، تحلیلگران و هواداران ورزش را بر این وادارد که از ثانیه ها و دقایق طلایی ان ورزشکار بگویند و بنویسند و به افتخارش سر تعظیم فرود اوردند... و این است طبیعت حضور در میدان بازی های آسیایی که هفدهمین دوره ی خود را در استانه ی بلوغی تمام عیار این بار در شهری در شرق قاره ی پهناور به نام اینچوان کره جنوبی، تجربه خواهد کرد.به امید موفقیت تیم های ملی و قهرمانانمان در اینچوان.
صد البته که چنین رویدادی در زبان گفتار و نوشتار، جلوه ای اسیایی دارد اما در مقابل دیدگان ورزش دوستان مشتاق مرزها را در هم می‌شکند و با عبور از دریاها، جنگل ها و صحراها جهان را تحت شعاع خود قرار می دهد. جهانی که روی کاغذ واحد اندازه گیری کیلومتر را یدک می کشد، در قلب ادمیانش پیوندی ساخته است بس نزدیک و عمیق ...
حلقه هایی به نام عشق عشقی که باعث می شود بدون توجه به رنگ، بی هیچ درنگی نسیم و خنکای افتخار را از سویی به سوی دیگر ببرد! در این میان بی شک حس حضور و جاذبه ی دیدگان همین جهانیان است که گاه با چشم و گاه با لنز دوربین ها، ورزشکار را زیر نظر می گیرد... ورزشکاری که چهار سال تمام سختی ها، کمبودها و موانع را تحمل می کند و لحظه ای دست از ممارستش بر نمی دارد. او به چنین لحظه ای فکر می کند ...لحظه ی دیده شدن ..لحظه ای که اسم کوچکش را همگان زیر لب زمزمه کنند و بگویند نام کشورش چیست؟! این زمان همان لحظه ای که او نام سرزمینش را با صدای بلند هجی می کند... و حالا او فراموش کرده است تمام سختی ها و رنج ها را که تا قبل از شروع مسابقه اش او را سخت در خودش فرو برده بود ...ناگهان صدایی در گوشش زنگ می زند..صدای کف زدن های متوالی از جانب کسانی که هم او را در لحظه لحظه های تمرین هایش حمایت کردند و هم عاشقانی که در سراسر لحظات رقابتش با دعا و چشمانی که از نور امید برق میزد به سوی پیروزی هدایتش می کردند! برای دقایقی چشمهایش را می بندد و کلماتی را زیر لب نجوا می کند... قطرات اشک صورتش را خیس کرده است ..در بینابین همین لحظات است که گرمای دستانی را دور گردنش حس می کند ..چشمهایش را باز می کند و این لحظه ماندگار می شود. لحظه ی اویختن مدال طلا با طعم شیرین غرور و غیرت وصف ناشدنی با جلوه ای اسیایی و تمام این ثانیه ها و دقایق ثبت و ضبط می شود و موج پرتلاطم هراس ها و تشویش ها اینک در ساحل اطمینان و یقین ارام می گیرد. آرامشی که انقدر دل پذیر و خوشایند است که تا مدت ها و شاید سال ها خبرنگاران، تحلیلگران و هواداران ورزش را بر این وادارد که از ثانیه ها و دقایق طلایی ان ورزشکار بگویند و بنویسند و به افتخارش سر تعظیم فرود اوردند... و این است طبیعت حضور در میدان بازی های آسیایی که هفدهمین دوره ی خود را در استانه ی بلوغی تمام عیار این بار در شهری در شرق قاره ی پهناور به نام اینچوان کره جنوبی، تجربه خواهد کرد.به امید موفقیت تیم های ملی و قهرمانانمان در اینچوان.
