جامعه هنرى همواره در کنار انتظار از دولت در تامین فضاى مناسب براى فعالیت هاى هنرى، چشم توقع از مجلس شوراى اسلامى دارند تا در هنگام تصویب بودجه و نیز تصویب قوانین حمایتى به توسعه هنر کمک کند، در این سه سال گذشته اهتمام مجلس دراینباره را چگونه ارزیابى مى کنید؟
انتظار از نمایندگان مجلس انتظار به حقی است، به هر حال دغدغههایی در نمایندگان ما وجود دارد و سهم هنر هم نباید مغفول بماند. البته ملاحظاتی وجود دارد که در زمان یعنی هنر قانونگذاری این حوزه هم لحاظ میشود. در هر صورت هنرمندان ما در هر قالبی چه غیر دولتی و چه دولتی یا "انجیاو"ها و تشکلهای مردمی این دغدغه را با کمیسیونهای مرتبط مطرح میکنند و اگرچه ممکن است همیشه به نتایج مطلوب نرسیم ولی از آنجا که نمایندگان مجلس از جمله در دسترسترین افراد در ردههای مسئولیتی هستند میتوانند محل تلاقی مطالبات مردم و جامعه هنری با دولت باشند و بر این اساس معتقدم که مسائل و دغدغهها را باید به نمایندگان منتقل کرد.
با توجه به تهاجم گسترده فرهنگى و انبوه جمعیت جوان ایرانى، آیا بودجه فرهنگى کشور را کافى مىدانید؟
هنر که به تعبیری میراث کهن همه انسانها است گاهی ممکن است در نزد ارباب سلطه وسیلهای برای رسیدن به اهدافشان بشود و از طرف دیگر هم جایگاه هنر در جنگ نرم و نقشی که هنر متعهد و هنر ارزشمند این آب و خاک میتواند در این کارزار ایفا کند یک نقش رسالت اجنتابناپذیر و غیر قابل اغماض است و میطلبد که به لحاظ بودجه و اعتبارات به آن توجه ویژه بشود، اما معتقدم مسائلی از این جنس به بحث بودجه خلاصه نمیشود و بیش از بودجه به حمایت نیاز دارد. نظرم این است و بدون اینکه بخواهم کسی را زیر سوال ببرم باید بگویم که در جای خود نقدها و ایرادهایی هم وارد است وکم لطفیهایی در این خصوص صورت گرفته که موجب شده تا اهالی فرهنگ و هنر ما به همه مطالباتش نرسد. اعتقاد شخصی من این است که جامعه هنری ما در بحث اعتبارات به حداقل نیازهایشان هم دست نیافتهاند که این مسئله خوشایندی نیست. ما منتخب همین مردم هستیم و باید مطالبات جامعه هنری را پیگیری کنیم.
چرا یک بار براى همیشه آن اعتبار معنوى و مادى مورد نیاز جامعه هنرى تامین نمى شود تا هنرمندان بتوانند با گشادهدستى و خلق آثار در خورشان اثر هنرى بیافرینند؟ نکتهای که مقام معظم رهبری بر آن تاکید داشتند در رابطه با بودجه فرهنگ و اینکه حوزه فرهنگ حوزه اول است. هر دولتی هم که بر سر کار میآید شعارش فرهنگ است و با وجود اینکه نمایندگان مجلس و همه مسئولین اذعان دارند که بودجه فرهنگ و هنر ناکافی است واقعاً چرا این مسئله حل نمیشود؟
اشارات خوبی داشتید. در بحثی که امسال مقام معظم رهبری داشتند، مقوله فرهنگ را برای امسال نامگذاری کردند و این دغدغهٔ همه بزرگان، مراجع عظام، فرهیختگان و دلسوزان کشور است. اینکه به تعبیر حضرت آقا فرهنگ یعنی؛ فرهنگ انقلاب، فرهنگ اسلام، شالوده همه مباحث و گفتمان ما و انگیزشی است که از درون فرهنگ ایجاد میشود. به تعبیر مقام معظم رهبری در صورتی که فرهنگ را از ما بگیرند ممکن است به ظاهر زنده بمانیم اما مرده متحرکیم و معنای وجودی نداریم.
فکر میکنم که در دورهای متفاوت مشکلاتی هم در حوزه فرهنگ به وجود آمده و در مقاطعی هم در این حوزه شعارگونه عمل شده است. قصدم نقد دولت خاص یا دفاع از دولت دیگری نیست بلکه آنچه اهمیت دارد این است که هنرمندان ما بدون دغدغه باشند. در بحث سلامت هم همین طور است.
مقام معظم رهبری چندین سال قبل فرمودند ما امیدواریم یک روزی برسد که بیمار و همراه او به جز بیمار بودن دغدغه دیگری نداشته باشند. در مقوله فرهنگ و هنر هم، با توجه به اینکه سلامت روح و روان است که قسمتی از اصل فرهنگ را پیش میبرد نیاز به یک عزم ملی در بین تصمیم گیران و گروهای مرجع که یکی از آنها مجلس است داریم و این رسالت ماست که تلاش بکنیم این فضای تصمیم گیری به سمتی برود که عملیاتی بشود و فقط در قالب شعار و کلام باقی نماند. چه خوب است که جامعه هنری ما همان طور که در طول ادوار مختلف تاریخی آثار بسیار ارزشمندی از خود باقی گذاشته و به اینجا رسیده که امروز بگوییم هنر نزد ایرانیان است و بس... برای آیندگان هم بتواند چنین نقش آفرینی کند و آثار ارزشمند از خود به یادگار بگذارد. به نظرمن همه ما برای تحقق چنین چشم اندازی باید دست به دست بدهیم و مجلس و وزارتخانههای مختلف عزمی جدی برای رسیدن به این مهم را پیشه کنند.
واقعاً نمیشود دست خالی در حوزه فرهنگ کار کرد، وقتی که هالیود را مثل میزنیم، پول دارد، نمیشود نقش پول را در جذابیت ایجاد کردن در آثار هنری نادیده گرفت. تلویزیون ما روز قدس فیلم آمریکایی پخش میکند، چارهای ندارد و این غلبه سلطهای رسانهای فقط وقتی شکسته میشود که پول داشته باشیم. فقط هم سنگ ارشاد یا هنرمندان را به سینه نمیزنیم و در دنیای امروز این مسئله وجود دارد. میتوانیم تئاترهای را داشته باشیم که هنر ایران را در اروپا روی صحنه ببرد. چرا در ثمرههای انقلاب اسلامی و اینکه حوزه فرهنگ اولیت اول انقلاب است و این انقلاب، انقلاب فرهنگی بوده همه توافق داریم اما به مسئله بودجه که میرسیم اتفاقاتی که باید شکل نمیگیرد. انتظارات این است که مجلس این راه را به مسیر اصلیاش برگرداند، الان سوالی که همه داریم اینکه در بودجه سال ۹۳ وزارت ارشاد یک طرحی داد که اتفاقاً به کمیسیون عمران هم بود که هر پروژه عمرانی که ساخته میشود یک درصد از محل کل اعتبارات به خرید آثار هنری در سراسر کشور اختصاص داده شود و این میتوانست فرهنگسازی شود.
در کمیسیون عمران چند پروژه در حوزه فرهنگ و هنر در سراسر کشور اجرا میشود و اوضاع پروژههای فرهنگی و هنری چگونه است؟
پروژهای فرهنگی اگر شیبه بحثهای عمرانی و تخصص باشد حتما به کمیسیون فرهنگی ارجاع میشوند به عنوان مثال در حوزه مساجد، بحث ساماندهی مساجد، از مساجد تحت نظارت شهرداریها گرفته تا مساجد بین راهی و همه مساجد، حتی بحث پیشنها معاونت مساجد شد که بنده عضو شورای مرکزی فراکسیون تدوین طرحها و لوایح هستم و این یکی از خروجیهای آن فراکسیون است اما قسمت اصلی آن به کمیسیون فرهنگی و فرعی خیلی کمیسیونها و البته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم محسوب میشود و مساجد ما به نحوی علاوه بر جایگاه ارزشمند عبادت یک کانون ارزشمند از هنر دینی ما هستند که گذشته گان برای ما گذاشتهاند و امروز ما موظفیم ضمن ارتقاء به نسلهای بعد برسانیم.
آقای دکتر خودتان به چه اندازه اهل سینما و تئاتر، موسیقی هستید؟
راستش تصمیم داشتم تحصیلات پزشکیام که تمام شد، برگردم خطاطی انجام دهم و اگر بشود شعر هم بسرایم که هرگز وقت آن نشد. اما به موسیقی هم خیلی علاقمندم به خصوص موسیقی سنتی و فولکلوریک حتی من هر زمان در گذشته وقت داشتم به اتفاق خانواده برای دیدن سینما و فیلمهای خوب بخصوص تولید داخلی رفتهام و احساس میکنم هر ایرانی برای بازگشت رونق و عظمت بیشتر به سالنهای سینما نقشی دارد که باید از آن غافل نباشد.
در مورد تئاتر اما من خودم زمان دانشجویی چندین سال در نقش بازیگر، بازی کردهام. یادش بخیر؛ نمایش گندمهای خونین و.... البته تئاتر ما بسیار مظلوم بلکه مظلومترین مقوله هنری است که مسئولین و صاحب نظران و از همه مهمتر خود هنرمندان عزیز چاره اندیشی کنند.
انتهای پیام/
باقر فدایی