نسخه چاپي
ارسال به دوستان
فرانس بکن باوئر ملقب به «قیصر» در سال ۱۹۴۵ در مونیخ به دنیا آمد و در دوران نوجوانی در باشگاه پسران مونیخ ۱۸۶۰ فوتبال را فراگرفت و خیلی زود جذب بایرن مونیخ شد. او یکی از جوانترین بازیکنان تاریخ بایرن مونیخ بود که در ۱۳ سالگی به این تیم پیوست و تا سالهای پایانی بازی خود به پیراهن این تیم وفادار ماند. بکن‌باوئر به بایرن کمک کرد تا درسال ۱۹۶۵ به لیگ دسته اول آلمان صعود کند و با این تیم به چهار عنوان قهرمانی در سال های بعد دست یافت.
او در همین سال در سن بیست سالگی به تیم ملی دعوت شد و یازده سال ستون اصلی تیم ملی آلمان بود.
بکن باوئر اولین بازی ملی خود را در جریان مسابقه های مقدماتی جام جهانی ۱۹۶۶ در برابر سوئد انجام داد و با پیروزی در این دیدار، آلمان به جام جهانی راه یافت. وی اولین بار پست سوئیپر را به دنیای فوتبال نشان داد. در جام جهانی انگلیس او درخشان‌ترین بازیکن تیم ملی آلمان غربی بود که در این رقابت‌ها چهار گل (ازجمله دو گل در دیدار نیمه پایانی برابر شوروی) به ثمر رساند و به همراه تیمش در دیدار پایانی جام حضور یافت.
در دیدار نهایی برابر انگلیس، هلموت شوئن مربی وقت تیم او را مأمور مهار بابی چارلتون کرد که همین امر باعث محدود شدن بکن باوئر گردید و تیم آلمان در وقت اضافی، بازی را ۴-۲ به حریف واگذار کرد.
در جام جهانی ۱۹۷۰ بکن باوئر یک بار دیگر چهره‌ای پرفروغ از خود به نمایش گذاشت به خصوص در دیدار نیمه نهایی جام برابر ایتالیا که به شکست آلمان‌ها در وقت اضافی انجامید. در این دیدار کتف او شکست ولی با این وجود با کتف بسته بازی کرد. دو سال بعد تیم آلمان با رهبری او به مقام قهرمانی جام ملت های اروپا دست یافت.
در این دوره از رقابت‌ها، بازی عمیق، روان و باتدبیر بکن باوئر زمان و امکان لازم را برای گونترنتزر فراهم می‌کرد تا بتواند دیوار دفاعی تیم های مقابل را در هم بشکند و برای مهاجمان تیم از جمله گرد مولر فرصت‌های گلزنی فراهم کند. در این سال عنوان بهترین بازیکن اروپا هم به کلکسیون افتخارات قیصر افزوده شد.
سال ۱۹۷۴ کشور آلمان غربی میزبان جام جهانی شد و میزبان با رهبری کاپیتان قدرتمند خود در نقش یک لیبرو موفق به کسب مقام قهرمانی شد. در دیدار نهایی، هلند پدیده جام با رهبری یوهان کرایف مغلوب تجربه فراوان بازیکنان حریف شد تا بکن باوئر بالاخره جام جهانی را بالای سر برد.
از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ بایرن مونیخ سه سال پیاپی به عنوان قهرمانی جام باشگاههای اروپا دست یافت و پس از سومین قهرمانی این تیم، بکن باوئر راهی آمریکا شد تا در کنار پله در تیم کاسموس نیویورک بازی کند. او برای بازی در این تیم ۵/۲ میلیون دلار دریافت کرد که در زمان خود یک رکورد محسوب می‌شد.
پس از پایان دوران بازی او در سال ۱۹۸۴ پست سرمربی‌گری تیم ملی آلمان غربی را پذیرفت و همراه این تیم در جام جهانی ۱۹۸۶ تا دیدار پایانی پیش رفت ولی در مقابل آرژانتین و مارادونا ۳-۲ مغلوب شد و به مقام نایب قهرمانی جهان رسید. چهار سال بعد تیم آلمان با ارائه بازی‌های درخشان و هجومی با انتقام گیری از آرژانتین به مقام قهرمانی جهان رسید تا بکن باوئر به اسطوره‌ای دست نیافتنی برای فوتبال کشورش بدل شود.
او پس از آنکه از تیم ملی خداحافظی کرد، مدتی در المپیک مارسی و سپس در بایرن مونیخ به مربی‌گری پرداخت. پس از چند سال او به کادر مدیریتی باشگاه محبوبش اضافه شد و به عنوان رئیس باشگاه بایرن مونیخ فتح جام باشگاههای اروپا در سال ۲۰۰۱ را جشن گرفت. بکن باوئر به عنوان رئیس کمیته برگزاری جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان بار دیگر نقشی پر رنگ در شکوه جهانی این ورزش ایفا نمود.
*بکن‌باوئر در یک نگاه
تولد: یازدهم سپتامبر ۱۹۴۵
محل تولد: مونیخ -آلمان
باشگاه‌ها: مونیخ ۱۸۶۰، بایرن مونیخ، نیویورک کاسموس، هامبورگ
مهمترین افتخارات:
قهرمان جام جهانی ۱۹۷۴، نایب قهرمانی جام جهانی ۱۹۶۶، مقام سوم جام جهانی ۱۹۷۰، قهرمان جام ملت های اروپا ۱۹۷۲،فینالیست جام ملت های اروپا ۱۹۷۶، قهرمان جام باشگاههای اروپا ۱۹۷۴، ۱۹۷۵، ۱۹۷۶، قهرمان جام در جام اروپا ۱۹۶۷، قهرمان بوندس لیگا ۱۹۶۹، ۱۹۷۲، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴، مرد سال فوتبال اروپا ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ (به عنوان بازیکن)-قهرمان جام جهانی ۱۹۹۰، نایب قهرمان جام جهانی ۱۹۸۶، مقام سوم جام ملت های اروپا ۱۹۸۸(به عنوان مربی)
تیم ملی آلمان: ۱۰۳ بازی، ۱۴ گل
حضور در جام جهانی:
سه دوره (۱۹۶۶، ۱۹۷۰، ۱۹۷۴)- ۱۸ بازی، ۵ گل
