مقامات سیاسی کشور چین در تلاش هستند تا فوتبال این کشور در کمتر از سی سال آینده بتواند قهرمانی در جام جهانی فوتبال را بدست بیاورد.
مقامات سیاسی کشور چین در تلاش هستند تا فوتبال این کشور در کمتر از سی
سال آینده بتواند قهرمانی در جام جهانی فوتبال را بدست بیاورد، این در حالی
است که فوتبال چین فقط یک بار موفق به حضور در این رقابتها شده و اگر
میخواهد از سد تیم های قدرتمند دنیا عبور و به مقام قهرمانی برسد، کار
بسیار دشواری برای تحول در این رشته ورزشی دارد.
ژی جین پینگ، رئیس جمهور چین علاقه زیادی به فوتبال دارد و
پیش از این اعلام کرده بود که میخواهد تیم ملی فوتبال این کشور در ۱۵ سال
آینده قهرمان جام جهانی شود، این در حالی است که چینیها تنها یک بار در
سال ۲۰۰۲ در جام جهانی حضور پیدا کرده اند اما اکنون
فدراسیون فوتبال چین از برنامه کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت فوتبال این کشور رونمایی کرد.
براساس طرحی که توسط این فدراسیون منتشر شده است، باید تا
سال ۲۰۲۰، پنجاه میلیون از جمعیت یک میلیارد و ۳۷۵ میلیون نفری چین فوتبال
بازی کنند، ضمن اینکه ۲۰ هزار مرکز تمرینی و ۷۰ هزار زمین فوتبال ایجاد
شود.
براساس این برنامه، باید تیم ملی چین تا سال ۲۰۳۰ یکی از
تیمهای برتر آسیا باشد و تیم ملی زنان این کشور در رنکینگ جهانی در رتبه
قابل قبولی قرار بگیرد. همچنین تا سال ۲۰۵۰ فوتبال چین باید به عنوان یکی
از قدرتهای درجه اول فوتبال در دنیا که در رقابتهای بین المللی حضور
دارد، شناخته شود.
این برنامه در حالی منتشر میشود که در ژانویه گذشته، تیم های لیگ چین با به خدمت گرفتن ستاره هایی مانند جکسون مارتینز، الکس تکسیرا، ازکیل لاوتزی و ...، سر وصدای زیادی به پا کرد.
براساس تحقیقات انجام شده توسط موسسه PwC بر حسب برابری
قدرت خرید (PPP) سهم چین از تولید ناخالص جهانی در سال ۲۰۱۴، حدود ۱۶.۵
درصد بوده است. در سال ۲۰۳۰ به بیشترین میزان خود یعنی ۲۰ درصد تولید
ناخالص جهان میرسد. بعد از سال ۲۰۳۰ کاهش کمی خواهد داشت و در سال ۲۰۵۰ به
۱۹.۵ درصد از تولید ناخالص جهانی میرسد.
همچنین
در مورد سهم هند از تولید ناخالص جهانی باید گفت که در سال ۲۰۱۴ حدود ۷
درصد خواهد بود که در سال ۲۰۵۰ به ۱۳.۵ درصد خواهد رسید. اقتصاد هند در سال
۲۰۴۴ اقتصاد اتحادیه اروپا و در سال ۲۰۴۹ اقتصاد آمریکا را پشت سر
میگذارد.
طبق تحقیقات و پژوهشهای صورت گرفته، سطح درآمد سرانه در
اقتصادهای نوظهور افزایش مییابد، اما باز هم به سطح درآمد سرانه در
اقتصادهای توسعه یافته نمیرسد. در چین درآمد سرانه در سال ۲۰۵۰ نزدیک به ۶
برابر درآمد سرانه در سال ۲۰۱۰ میشود، اما هنوز ۳۲ درصد درآمد سرانه در
آمریکاست.