پایگاه خبری تحلیلی صبح تهران | sobheterhan.com

منظور از فرهنگ آپارتمان نشینی یعنی شناخت قوانین و قواعد حاکم بر روابط بین ساکنین یک مجموعه و بکارگیری صحیح آن است. بنابراین عدم درک درست از مفاهیم حقوقی مربوط به آپارتمان و استفاده ناقص از این مقررات باعث بروز اختلافاتی می گردد نزدیک بودن همسایه ها در زندگی آپارتمان نشینی فرصت خوبی، برای ایجاد روابط دوستانه و صمیمیت میان همسایگان است و این یکی از نکات مثبت زندگی آپارتمان نشینی است.
گذشت، شکیبایی و تعامل سازنده با همسایگان در زندگی آپارتمانی نه تنها هم سو با آموزه های دینی ما است، بلکه لازمه زندگی آپارتمان نشینی آرام  بدون تنش می باشد. خواندن و فهم درست قانون تملک آپارتمان ها و بکارگیری دقیق آن یکی از شاخص های دارا بودن فرهنگ آپارتمان نشینی است. سکونت در مجتمع های آپارتمانی تبعیت از تصمیمات مدیر یا هیئت مدیره ضروری می باشد.
معاونت اجتماعی این یگان با دید پیشگیرانه بر آن گردید با تهیه پاره ای از قوانین آپارتمان نشینی گامی پیشگیرانه در جهت جلوگیری از بروز پاره ای از اختلافات در موضوع فوق ایجاد نماید.

1. قسمت هایی از ساختمان که متعلق به همه مالکین بوده و حق استفاده از آن مشاع و مشترک باشد را قسمت مشترک گویند. به عبارت دیگر قسمت هایی از ساختمان که حق استفاده از آن منحصر به یک یا چند آپارتمان یا محل پیشه مخصوص نبوده و به کلیه مالکین به نسبت قسمت اختصاصی آن تعلق می گیرد را قسمت مشترک می نامند.

قسمت هایی که برای استفاده اختصاصی تشخیص داده نشده است یا در اسناد مالکیت اختصاصی یک یا چند نفر از مالکین نمی باشد، قسمت مشترک می نامند.

1.  قسمت های مشترک عبارتند از:

1-2-زمین زیربنا
2-2- تاسیسات قسمت های قسمت های مشترک مانند: چاه آب، موتورخانه، تابلوهای برق و ...
3-2- اسکلت ساختمان
4-2- جدارهای فاصل بین قسمت های اختصاصی، مشترک بین آن قسمت ها می باشد. مشروط بر اینکه جزء اسکلت ساختمان باشد.
5-2- درها و پنجره ها، راهروها، پله ها، پاگردها که خارج از قسمت های اختصاصی است
6-2- تاسیسات مربوط  به راه پله از قبیل تامین کننده روشنایی، تلفن و وسایل اخبار
7-2- آسانسور و محل آن
8-2- شیرهای آتش نشانی
9-2- بام و کلیه تاسیساتی که برای استفاده عموم شرکاء و یا حفظ بنا در آن احداث گردیده است.

1. هیچ یک از همسایه ها (مالکین)حق ندارند بدون موافقت اکثریت سایر مالکین (همسایه ها) در محل یا نمای سر در یا نمای خارجی در قسمت اختصاصی خود که در مرئی و منتظر می باشد تغییر می دهند.
2.  بطور کلی قسمت های مشترک قسمت هایی که حق استفاده از آنها منحصر به یک یا چند آپارتمان نبوده و به کلیه مالکین به نسبت اختصاصی تعلق دارد.
3. قراردادن هر وسیله ای در فضاهای مشترک و پاگردها و ... تجاورز به حقوق سایر همسایه ها می باشد.
4. در قسمت اختصاصی مجتمع مسکونی آپارتمان، منحصرا مالک همان آپارتمان مجاز به استفاده از آن است و در سند مالکیت دقیقا مشخص شده است.
5. قسمت اختصاصی و مشترک غیرقابل تفکیک بوده و در صورت انتقال قسمت اختصاصی به هر صورتی که باشد قسمت مشترک نیز منتقل می گردد.
6. استفاده از فضاهای مشترک و اختصاصی باید به طور  متعارف بوده و ایجاد مزاحمت برای دیگر ساکنین نداشته باشد.
7. فضای اختصاصی صرفا مالکیت اختصاصی، برای ساکت هر واحد می باشد ولی در استفاده از آن فضا نیز باید رعایت حقوق دیگران بشود.
8. ایجاد سرو  صدای بیش از حد، تغییر درب ورودی و یارنگ آن و ... تعدی به حقوق دیگر ساکنین به شمار می رود.
9. نگهداری حیوانات خانگی در قسمت های مشترک ساختمان مجاز نبوده و تجاوز به حقوق همسایگان می باشد.
10. برای ایجاد نظم در زندگی آپارتمان نشینی با توافق دیگر همسایگان برای ساعت بازی کودکان و مسائلی از این قبیل برنامه ای زمان بندی شده با مشارکت تمامی همسایگان باید تهیه گردد.
11. مسائلی از قبیل برپایی مراسمات خاص در مشاعات باید با توافق سایرین باشد.
12. قدمت داشتن در یک آپارتمان حقوق خاصی را برای نفر ایجاد نمی نماید.
13. اگر سه نفر کارشناس رسمی دادگستری نظر به فرسودگی کامل بنا در بیم خطر جانی و مالی نشای از آن را بدهند ساختمان قابل تجدید بنا خواهد بود. در صورت عدم توافق برای تجدید بنا بر اساس حکم دادگاه مطابق ماده 13فونون تملک آپارتمان ها اقدام می گردد.

حق شارژ و نحوه ی محسابه هزینه
1-هزینه های مشترک، هزینه های لازم برای حفظ و نگهداری عادی و متعارف ساختمان و تاسیسات و تجهیزات ساختمان می باشد.
2- حق شارژ: پرداخت هزینه استهلاک و استفاده از امکانات و فضاهای عمومی ساختمان است.
3- ساکنین ساختمان آپارتمان ضروری است برای اداره مجتمع آپارتمان ماهیانه حق شارژ خود را بپردازند.
4- در صورتیکه ساکنین برای نحوه ی محاسبه هزینه های مشترک توافق نکرده باشند این هزینه ها به نسبت مجموع مساحت قسمت اختصاصی به مجموع ساختمان و همینطور با توجه به میزان استفاده از امکانات ساختمان تعیین می شود.
5- اعضای ساختمان می توانند در مورد نحوه تعیین میزان حق شارژ و پرداخت آن توافق حصوصی نمایند.
6- عدم پرداخت حق شارژ، تجاوز آشکار به حقوق ساکنان مجتمع است.
7- پرداخت سهم ساکنان از هزینه های مشترک نه تنها احترام به همسایگان است بله موجب استمرار بازدهی ساختمان نیز می شود.
8-بهتر است مستاجرین  و واحدهای آپارتمانی در مورد پرداخت هزینه های مشترک ساختمان با مالک توافق نمایند.
9- اگر به موجب اجاره نامه یا قرار داد خصوصی پرداخت هزینه های مشترک به عهده مالک باشد و مالک از پرداخت آن استنکاف نماید. مستاجر می تواند از محل مال الاجاره هزینه های مزبور را پرداخت کند و در صورتی که پرداخت هزینه های مشترک به عهده ی استفاده کننده باشد و از پرداخت استنکاف کند مدیر یا مدیران می توانندعلاوه بر مراجعه به استفاده کننده به مالک اصلی نیز مراجعه نمایند.
10- پرداخت به موقع حق شارژ باعث بهبود وضعیت ساختمان شده و باعث یاری رساندن به مدیر یا هیئت مدیره در جهت اجرای تصمیمات متحده راجع به ساختمان خواهد بود.
11- گاه بنا به تصمیم هیئت مدیره مبالغی اضافی بر حق شارژ از ساکنین اخذ می گردد. باید ضرورت و دلیل موجه آن به اطلاع ساکنین برسد.
12- مدیر یا هیئت مدیره ساختمان، موظف است، نسبت به مبالغی که تحت عنوان حق شارژ و غیره دریافت می دارد، رسیدی به پرداخت کننده تحویل داده تا در صورت بروز اختلاف قابلیت استفاده داشته باشد.
13- مدیر یا میئت مدیره، می تواند نسبت به دریافت به موقع حق شارژ از ساکنین زمان خاصی را معین نماید و در صورت امتناع برخی ساکنین از پرداخت، تدابیر لازم را جهت حفظ حقوق عموم ساکنین اتخاذ نماید.
14- انجام هرگونه هزینه در ساختمان می بایست به صورت فاکتور معتبر به اطلاع کلیه همسایه ها برسد.
معاونت اجتماعی کلانتری 148 انقلاب