در حالی که در فصل کشاورزی جاری هزینه های کاشت و سموم و کود و دستمزد ها چند برابر شده است و سیل و سرما در زمان کاشت، آسیب فراوانی به مزارع پیاز در استانهای حاشیه زاگرس وارد نموده، در فصل برداشت نیز افت قیمت این محصول، کشاورزان را مستاصل کرده است.
می طلبد وزارت جهاد کشاورزی وتشکل های صنفی کشاورزی، دستی از آستین در اوردند و با همت سایر بخش های دولت تا دیر نشده چاره ای بیاندیشند. این چاره اندیشی هم باید عاجلانه باشد زیرا محصول پیاز این فصل را نمی توان انبار کرد یا برای برداشت آن معطل شد.
تجار کشور های مقصد صادراتی پیاز و دلالان این حوزه، از این آشفتگی سر مست و برای سود بیشتر و قیمت پایین تر منتظرند. به نظر نگارنده، در کوتاه مدت بایستی بازار ها و منافذ صادراتی کشور ساماندهی و مشکلات و موانع صادرات با رایزنی با دیگر کشور ها از جمله عراق بر طرف شود و چرخ صادرات به دیگر کشور ها روغنکاری شود و در دراز مدت صنایع تبدیلی و بسته بندی راه اندازی شود تا کشاورزان بی نوا به حقوقی حداقلی دست یابند.
حمایت از تولید ملی در مرحله اول نیازمند تولید کننده بی دغدغه است. کشاورز قد خمیده از فشار قرض و وام و بدهکاری نمی تواند موتور تولید ملی را به حرکت در آورد .لطفا به هوش باشید.